aktualny poziom zanieczyszczeń
Uduś się w Warszawie!
Odkąd zaczęliśmy w Polsce mierzyć jakość powietrza, odczyty ze stacji pomiarowych są alarmujące.
Na zanieczyszczenie powietrza składa się wiele substancji. Polska ma przede wszystkim problem z czterema: dużymi pyłami PM10, małymi pyłami PM2,5, tlenkami azotu i benzo(a)pirenem.
Nazwy pyłów „PM10” i „PM2,5” biorą się z rozmiarów cząsteczek, które je tworzą: o średnicy do 10 albo do 2,5 mikrometra (ludzki włos ma średnicę ok. 50-70 mikrometrów).
Docierają one do pęcherzyków płucnych, a nawet do naczyń krwionośnych, stamtąd zaś do krwiobiegu, dlatego są równie szkodliwe dla układu oddechowego, jak i układu krążenia.
Tlenek azotu to silnie reaktywny i drażniący gaz, a benzo(a)piren – toksyczny węglowodór.
W Warszawie normy trujących i szkodliwych dla zdrowia i życia ludzi pyłów PM10 i PM2,5 bywają przekroczone przynajmniej dwu-, a niekiedy i trzykrotnie. Taka sytuacja ma miejsce przez 1/3 roku.
Warszawa – europejska stolica smogu?
Zgodnie z obliczeniami kalkulatora Krakowskiego Alarmu Smogowego mieszkańcy miast, także ci niepalący, „wypalają” nawet kilka paczek tygodniowo. Warszawiak oddychając przeciętnie dwie godziny dziennie miejskim powietrzem wypala rocznie równowartość ponad 1200 papierosów.
Władze miasta mają ambicję, aby Warszawa była „Zieloną stolicą Europy”. W 2015 r. ratusz obiecał „Milion Drzew dla Warszawy”. W zamian „dorobiliśmy się” „Miliona Samochodów” przekraczających codziennie granice naszego miasta (to prawie 2,5-krotny wzrost w ciągu 8 lat!). Bez wprowadzenia rozwiązań zmierzających do zmiany priorytetów polityki transportowej stołecznego ratusza nie uda się ograniczyć problemu zanieczyszczenia powietrza w Warszawie, gdyż transport samochodowy jest odpowiedzialny za większość smogu wytwarzanego na terenie miasta.
W dodatku w lokalach komunalnych funkcjonuje nadal 1697 „kopciuchów” (dane bez Pragi Północ – gdzie 6016 lokali komunalnych jest nie podłączonych do C.O.), a przy okazji wymiany na nowe – instalowane są nadal kotły starego typu nie spełniające odpowiednich norm.
Konsekwencje zdrowotne
- Choroby układu oddechowego (w tym np.: rak płuc, astmę, alergie oddechowe, infekcje i stany zapalne dróg oddechowych, idiopatyczne włóknienie płuc, zatorowość płucną, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).
- Choroby układu krążenia (destabilizacja całego układu, w tym np.: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia w przepływie krwi przez mózg, zawały serca, udar mózgu).
- Choroby onkologiczne (w tym rak płuc).